Ogrodoterapia – czym jest i dla kogo jest zalecana?

Zieleń roślin uspokaja a praca w ogrodzie relaksuje – to wiedza wszyscy, którzy często spędzają czas w otoczeniu roślin. Nie wszyscy jednak wiedzą, że istnieje metoda terapii nazywana hortiterapią. Czym jest ogrodoterapia i dla kogo jest zalecana?

Ogrodoterapia – co to jest?

Ogrodoterapia jest dziedzina medycyny niekonwencjonalnej, której zadaniem jest wspieranie innych terapii. Hortiterapia polega na obserwowaniu ogrodu i jednocześnie pracy w nim.

Zastanawiając się czym jest ogrodoterapia nie można zapomnieć o podziale, który panuje w terapii. Czynna terapia polega na pracy w ogrodzie. Osoby z zaburzeniami sadzą rośliny, wyrywają chwasty, pielęgnują swoje uprawy. W czynnej ogrodoterapii uczestnicy mogą wykonywać prace plastyczne przy pomocy plonów.

Zadaniem ogrodoterapii jest oddziaływanie na kondycję fizyczną, a także psychiczną. Hortiterapia rozwija zmysł dotyku, poprawia chwyt i aktywizuje wszystkie mięśnie, a co najważniejsze również te osłabione.

Ogrodoterapia bierna bazuje na wykorzystaniu zmysłu wzroku, słuchu i węchu, które w ogrodzie bardzo szybko się uruchamiają. Uczestnicy terapii obserwują rośliny, słuchają odgłosów ogrodu, poznają jego zapachy.

Kiedy warto wykorzystać ogrodoterapię?

Hortiterapia sprawdza się wśród osób z problemami psychoruchowymi lub niedomaganiami fizycznymi i ruchowymi.

Osoby dotknięte niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym, cierpiące na zaburzenia rozwojowe lub wyalienowane społecznie na pewno odczują duże korzyści z kontaktów z przyrodą.

Trzeba pamiętać, że w ogrodzie jest mnóstwo zapachów. Osoby na terapii bardzo szybko je odczuwają, ale nie jest to jedyna korzyść. W trakcie prac ogrodowych zwiększa się wydzielanie serotoniny, która jest odpowiedzialna za nasz dobry nastrój. Dzięki temu jest to terapia, w czasie której dobre efekty osiągają osoby z depresją, zaburzeniami lękowymi, po silnych traumach czy wykluczone społecznie. Hortiterapia jest również przewidziana jako forma resocjalizacji dla osób o skłonnościach przestępczych.

Ogrodoterapia dla wielu osób stanowi również jedyną formę ruchu. Dotyczy to osób z dużym upośledzeniem ruchowym, ale również problemów wieku starczego. Praca w ogrodzie, wykonywana w większych grupach, to również szansa na wznowienie kontaktów społecznych, z zachowaniem których często mają problem osoby starsze i chore.

Ogrodoterapia jest w Polsce stosunkowo nową dziedziną. Nadal nie jest popularna i dopiero zdobywa grono wiernych uczestników. Warto jednak wiedzieć, że w krajach skandynawskich kontakt z przyrodą jest bardzo rozpowszechniony i ceniony.